Tenimde Bir Sessizlik
Gecedir
Paslı, tutuk bir rüzgar
Havalandırır, çoktan hafiflemiş bir kalbi
Artık aşkı olmadığından.
Gecenin keskin yerlerini
kararlı bir ıslık gibi
geçirirsin bileklerinden.
İstanbul Radyosu`nda dünden kalma bir fasıl,
Ağır ağır gezdirir sessizliğini
O nükleer yalnızlıkta
Aklında bir ses, bir koku,
Çözülüp toplanması hep o kumral saçların
Narçiçeği parmak uçları sonra,
hırçın ve gitmiş,
Ve her gülümseyişte parlayıp sönen iki uçurum
Dudağın iki kenarında
ki şimdi hatırladıkça düştüğün.
Gece otel perdeleri
Sayıklar hep o zamansız gitmiş kadını
Neredesini, nasılını, kiminlesini bilmediğin
Ve uzanıp kirli örtüsüne seherin
Yalnız kendi teninden kopan
O çocuk ve sarhoş
O yaşı olmayan
O iki paralık sessizliği
Boş yere dinlediğin.
Tanju Ömergil
Tanju Ömergil şiirleri
| Tanju Ömergil - Tenimdeki o Sessizlik |
| Tanju Ömergil - Tenimde Bir Sessizlik |
| Tanju Ömergil - Hiç Akla Gelir Miydi? |
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.