Kuşlarla Can Yüreğim
Yürek sesleriyle
Aklım ayaklandı
Birdenbire
Yürek sesleriyle ayaklanan
Aklım
Korkudan sıçradı
Derin maviliğine baktığımda onun
Sanki yüreğim bile yoktu
Ve ben
Son kez maviliğin içinde
Yüreğimin tıpırtılarına daldım
Yoktu!
Yoktu!
Maviliğin içinde demem dahi
Yoktu!
Ve ben
Hayatın kendisine bakarken
Maviliğin içinde bir özleme aşıktım
Su değildi
Hava değildi
Bulut değildi
Balkonumdaki güvercin
Hatta yavrularının seslerine kulak veren
Ben değildim
Kendimde
Yalnız değildim
Kalabalık bir kuş uçumu yakınlığına
Kanat çırpıyorken aklım
Birdenbire deliren bir kanat gibi uçtum
Kendi kuş aklıma ama
O ben değildim
Oysa ki ben sanılan
Yalnızlıklarda giderdim
Giderdim aklımın sonsuzluğuna
İsteyerek
Ve bilerek giderdim hemde
Kuşlarla can
Canlarla kuş bilerek kendimi
Giderdim...
Delirmiş bir yüreğin kuşlara yakın olduğu bir an-
İstanbul-Sonsuz zaman
Haldun Hakman
Haldun Hakman şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.