Gül Bahçesi

Delikanli yillar sonra dogdugu kasabaya
Döner.Sabah uyandiginda aklina
yillar önce evlenmek istedigi, kasabanyn
güzel kizi gelir. Kizin güzelligi
çevre kasaba ve sehirlerde bile

dillerdedir ve kimler istediyse
kiz bir türlü olumlu yanit vermemistir. Otelden
çikar ve gördügü yasli adama
kizi sorar.Yasli adam az ilerde güzel bahçe
içinde bir ev gösterir, kizin

orada oturdugunu söyler.Delikanli merak
eder, kizin nasil biriyle evlendigini.
Bir kösede beklemeye baslar, bir müddet sonra
yaslica kel pekte hos görünmeyen
bir adami yolcu eder kiz

kapidan...Üstelik zengin bir adam da
degildir.... Adam gittikten sonra delikanli çalar
kapiyi, kendini tanitir.Sorar niye
bu adamla evlendigini kiza... Kiz:
- Söylerim der ama bir kosulla....

Evin arkasinda büyük bir gül bahçesine
götürür delikanliyi ve der ki:
- Bu bahçenin en güzel gülünü bana
getirirsen söyleyecegim sana
niye bu adamla evlendigimi...Ama asla geri yürümek

yok bahçede, arkana bakmak yok
en güzel gülü istiyorum sadece...
- Memnuniyetle der delikanli ve girer
bahçeye....
Uzatmisken elini pembe bir gonca görür az

ötede, ilerler... Ona uzanirken
kadife kirmizi bir gül ilisir gözüne
ilerde...
Derken.....
Bir de bakar bahçenin sonuna gelmis...

Kiza verdigi söz gelir akina..
Geri dönmek yok... Ne yapsin..
Mecburen buldugu alelade, hatta solmaya
yüz tutmus bir gülü mahçup bir
sekilde götürür kiza....

Kiz gülümser gülü görünce.. `
- Bilmem aldinmi cevabini``der
delikanliya.....Hayat bu bahçede
yürümeye benzer....

İstemediğim
Bilmediğim
Gülmediğim
Bir sevgi vardı

Ağlayamadığım
Yanamadığım
Kokrkamadığım
Bir aşk vardı

Geçemeyen
Gidemeyen
Üzülemyen
Bir anı vardı

Sevgilim
Sevdiğim
Bebeğim
Diyemedim

Özledim
Hasretim
Gizledim
Bilemedim

O vardı
Biri vardı
Güzel vardı
Şimdi kalmadı