Şairler | Şiirler

Yalnizlik Uzerine

Yalnızım... seni yalnız bıraktığım gibi yalnızım. bu kelime neden bir düğüm oluyor boğazımda neden söyleyince içimdeki bütün camlar yerlerde...

Yalnızsın... ve bunun suçlusu benim

Bilsen elimden bir şey gelmiyor cümlesini kaç defa söyledim içimde. çekip kurtaramıyor diye sevgim seni oralardan nasıl acı çekiyorum.

Dalgalı bir denizin ortasında seni yalnız bırakacak kadar acımasız ve insafsızın birisiyim bu da yetmiyor gibi kendi dalgalarımı fırtınalarımı senin üzerine gönderecek kadar alçaklaşıyorum.

Yalnızsın biliyorum ilk kez insanlar içinde ellerinden tuttuğumda elimin sıcaklığını sana taa içinde yüreğinde hissettiremediğimi seni gönderdiğim kuytulardan çıkaramadığımı gördüğümde anlamıştım bunu.

Oysa ben kuytularda severdim seni kuytularda sana bakmayı seni öpmeyi sana seni seviyorum diyebilmeyi sımsıkı cinsten sarılabilmeyi.gözlerin hep kuytulardaydı artık bakmıyordu eskisi gibi kızarmıştı şişmişti yorulmuştu belki görmek bile istemiyordu artık gözlerimi.

Seni deli deli esen bir rüzgar olup kasıp kavurduktan sonra fark edebiliyordum verdiğim zayiatları.ve ben geldim hadi kalk uyan uykudan diyerek,yanımdan her uzaklaştığında beni yalnız bıraktığını düşünerek yalnız bırakıyordum seni .

Ve sonra hiç bir şey olmamış gibi davranıyordum yine duygusal adam kıvamında. bencillikle suçlarken seni en büyük bencilliği kendi içimde büyüterek seni anladığımı söyleyip anlamayarak yalnız bırakıyordum seni.

Her gece uyumak için başımı koyduğum gecede yalnız bırakıyordum seni ve içimde seni kaybetmekten korktuğum için bunlar oluyor savunmalarını yapıyordum belki de düşüncesizliğime delil sayarak. gözlerim görmüyor kulaklarım işitmiyordu sadece belli kelimeleri duyuyor sadece belli şeyleri görüyor ve elimdeki bıçağı kanayan yaralarını kapatmak için aldığımı söyleyerek yeniden yaralıyor yalnız bırakıyordum seni.

Ve böyle gecelerde kapını çalmak geliyordu aklıma birden bire ellerinin sıcaklığını içinde beni sevdiğini söylediğin cümleleri duymak istiyordum küstahlıkla. ve sana yanında olduğumu söyleyip yalnız bırakarak da yalnız bırakıyordum seni.

Hayatın dolambaçlı ve hep kaçınma kaçınma çatışması ile karsı koyduğum kuralları karsısında da yalnız bırakıyordum seni. Konuşturmuyordum, dökmen için içinin incilerini sana fırsat vermiyordum.istediğim şeyleri söylemediğin için sonra karsına geçip küs müyüz? gibi aptal bir soruyu sorarak yalnız bırakıyordum seni.

Bu evde bu şehirde değil koca bir dünyada yalnız bırakıyordum seni. önce git deyip ardından yeniden çağırarak her şey bitti diyip yeniden başlayarak sonra da bu tutarsızlığı savunarak yalnız bırakıyordum seni

Sabahları evden gitmek zorunda oluşunla seni sorumlu tutacak, gösteriye geç kalışımızı senin üzerine yıkarak yalnız bırakıyordum seni. ve yine seni aşağılayarak kendi alçaklığımı saklamaya çalışarak yalnız bırakıyordum seni.

Seni kuytularda bırakıp ardımdan gelmediğin için kızıyordum için için sana. gelmedi bak diyordum ve yine hiç çağırmadığımı unutuyordum. ve yalnız bırakıyordum seni yine ben bitirmedim diyerek bir şeylerin bitme ihtimalinden söz ederek yalnız bırakıyordum seni.

Seni her yitirişimi anladığımda anlamsız özürler dileyerek sana neler neler almak istediğimden söz ederek de yalnız bırakıyordum seni. sonrasında özür diledim ya yetmez mi hem erkekler hiç özür diler mi diyerek de yalnız bırakıyordum seni.

Yalnızlığımın sebebinin sorumluluğunu da sana atıyordum ve sanki üzerinde hiç yük yokmuş gibi pırıltılı hayaller ve kıskançlık nöbetleri güvensizlik renkleriyle boyanmış bir sürü sorumluluk atıyordum üzerine . yeter artık gelme üstüme demene hiç aldırmadan. seni sorumluluk almamakla suçlayıp aslında hiç sorumluluk almadan yalnız bırakıyordum seni.

Hastalıklarımdan dertlerimden sınavlarımdan yalnızlığımdan sürekli bahsedip senin saklandığın yerden çıkabileceğin olasılığına süratle önlem alarak yalnız bırakıyordum seni.

Geçmişi şüphelerimi güvensizliğimi durmadan etrafında döndürerek, sana güvenmediğimi söyleyerek sevgime ihtiyacın olduğunda bunu senden esirgeyerek, kendine olan güvenini paramparça ederek seni ortalıkta sahipsiz kimsesiz bırakarak da yalnız bırakıyordum seni.

Konuşmak anlatmak isteyen çığlıklarına kulaklarımı kapatıp, kendi çığlıklarımla var gücümle kulağında haykırarak da yalnız bırakıyordum seni.

Seni suçlayan şarkılar dinleyerek, şiirler okuyarak mesajlar yazarak bunları okuman için ısrar ederek sonrasında ise geçip karsına hatanı anladın mı hadi özür dile bakalım gibi bir tavıra girerek de yalnız bırakıyordum seni.

Hayattan zevk alışını gülüşünü bile hoş karşılamayarak benimle gülmemeni sana gülmeyerek karşılayarak yalnızlığının farkına bile varmadan yalnız bırakıyordum seni.

Yaptıklarımın karşılıklarını bekleyerek ve bunları yapman için seni zorlayarak yapmadığın zamansa kızarak bağırarak çocuklar gibi küserek yalnız bırakıyordum seni.

Acı çektiğimi üzüldüğümü söyleyerek benim gibi üzülmüyorsun diyerek yalnız bırakıyordum seni.
...
Ne çok yalnız bırakmışım seni.
Ne kadar acımasızmışım meğer.
Ve ne denli bencil.
Ne kadar ahmak.

Keşke hiç yalnız bırakmasaydım seni diyorum şimdi. inan pişmanlık sözcüğü damarlarımda bir buz soğukluğunda dolaşıyor, tir tir titretiyor bedenimi ve ben bir katil soğukkanlıcıyla anlatıyorum belki de yaptıklarımı.

Bu kadar yalnızlık içinde bıraktıktan sonra seninle yeniden birlikte olmak paylaşmak istediğimi söyleyince haklı olarak inanmayacaksın belki de bana.

Ama artık seni üzmek, yaralamak, sorumluluklarla ezmek, aşağılamak, suçlamak, gel gitlerimde boğmak, bunaltmak yalnızlığının katsayısısını arttıracak saymaktan utandığım başka şeyler yapmamak konusunda kendime savaş açtığımı söylemek istiyorum sana. Sadece söylemek değil artık göstermek istiyorum sana.

Seni yalnız bıraktığım için beni affet ve bana inan canım
çünkü seni sadece ?sen? olduğun için seven bu zır deli adam pişmanlık yasasından yararlanmak isteyen bir mahkum gibi boynu bükük bir şekilde affedilmeyi yalnızlığını paylaşmayı kollarını,yüreğini açarak sana sarılmayı bekliyor şimdilerde.

Tabi ki dünyalar güzeli olduğunu söylemem gerekiyor senin gibi kendini seven birine J
Ama kendini bu kadar seven biri umarım beni de seviyor
Zaten beni ayakta tutan da bu ya.

Mahmut Şeker

 

Mahmut Şeker şiirleri

 

Populer Şairler