Şairler | Şiirler

Sevgi

I
Ellerin geniş, yüzün kalabalık değildir senin
Nasıl bileceksin kaldırım taşının kabuk bağladığını
Bir çiftçinin ellerine dokununca bozkır olamamışsın
Bu yüzden sokakta yürürken avuçlarını ısıtamazsın
Ağıt nasıl yakılır, nasıl kına vurulur bilemeden yaşamışsın
Öyle ki nehirler bazen bir denize dökülmek için akmazlar
Dostun elinden zehir içilirse gök nasıl soğur görememişsin
Farkında değilsin giyinik bakıyorsun çıplak uçan güvercinlere

Sen böyle sevemezsin
Ama dünya çok daha geniş, sen böyle sevemezsin
Daracık, daracık, daracık yüreğin vardır senin

II
Bir muhacir, yüzünü niçin nadasa bırakır bilememişsin
Acı çekmek, kendine dal bulamayan bir yapraktır
Öpüşlerini unutmak için, bütün dudak izlerini silmişsin
Türküler söyleyerek yasaklı yollarda yürümemişsin
Bir beden yanarsa neler sulanır görememişsin
Yağmurun utandığı ve bulutların buruştuğu da olur
Aşk, üşümekten korkan bir kelimeyi sıcak tutmaktır
Saçak diplerinde bağdaş kurup alnını serinletemezsin

Sen böyle sevemezsin
Ama dünya çok daha insaflı, sen böyle sevemezsin
Küçücük, küçücük, küçücük merhametin vardır senin

III
Grevlerde halay tutan işçileri kucaklamamışsın
Efendilere fırlatılacak aksi sözlerin yoktur senin
Açların, asılanların hesabını bir beyaz gülle tutamazsın
Darağaçları bengi yapraklar açsa ne olur, bilememişsin
Karların üstünde yanan bir dağ ateşiyle ısınmamışsın
Sana zor geliyor, söylediklerin donar diye üşümemek
Ayın altında hafif uyuyan bir eşkiya olmak istememişsin
İstek dışı bir bakışla namludan kelebekler uçurttamazsın

Sen böyle sevemezsin
Ama dünya çok daha aydınlık, sen böyle sevemezsin
Işımayan, ışımayan, ışımayan gözlerin vardır senin

IV
İsyan eden bir köleye derinden hiç bakmamışsın
Söyle, acıktığı zaman hangi canlı merhametli olur
Özgürlük, katılmak mıdır yoksa seyirci olmak mı
Söyle, eşit olunmadan bir arada hiç yaşanır mı
Kervanlara yol gösteren kuyulardan su içmemişsin
Ama korkmazsın ve uykunu avucunda saklamazsın
Yıldızlara bakarsın örtünmek için bir sözcük bulursun
Bir dilek tutunca niçin terlemiyorsun hiç söylemezsin

Sen böyle sevemezsin
Ama dünya çok daha ferahtır, sen böyle sevemezsin
Açılmayan, açılmayan, açılmayan bir için vardır senin

V
Yüzünü dağlardan sarkan bir ışık demetiyle ısıtmamışsın
Mevzide unutulmuş bir bakışı kendine konuk edemezsin
Köy yollarında sıkışıp kalmış bir damla serinlik midir
Bir gökdelenin çatısında kimin ayak izleri var bilememişsin Farklıyı yücelten ve benzeri bozanları tanımamışsın
Kendine ağız bulamayan bir sesi göğsünde tutamamışsın
Sessizlik topraksız bırakılmış bir tohum gibi şiddettir
Bulutlar çekilince gökyüzü nasıl mayi konuşur duyamamışsın

Sen böyle sevemezsin
Ama dünya çok daha mütevazidir, sen böyle sevemezsin
Küçümseyen, küçümseyen, küçümseyen yüzlerin vardır senin

Sen böyle sevemezsin

Selim Şen

 

Selim Şen şiirleri

 

Populer Şairler