Bir Güllük Sevda
Bir aşk yaşandı dostlar, böylesi yaşanmayacak
Aşkların en yücesiydi hiç unutulmayacak
Kız ilk gördüğünde güzel gözleriyle masum masum bakıp
Delikanlıya kalpten bir gülümseyişle gülüvermişti
Delikanlı sevdiğinin gül yüzü gibi olmasa da koparıp
Ona aşkının isbatı için en güzel gülü vermişti.
Bir gülle başlamıştı bu sevda ansızın bir sabah.
Aşkları kalplerinde tomurcuklandı tekrar tekrar her sabah
Kısa sürede bu iki kalbi aşkın alevi sardı
Güzel kız sevdiğinden gülle beraber kalbini de aldı
Yine de sevdiğini özlüyordu bir gün bile görmese
Yollarda kalırdı gözleri her gün yanına gelmese
Bağlıydılar birbirlerine hem de pek çok
Derlerdi ?Onlar gibi seven hiç mi hiç yok?
Kıza sevdiğinden bir çok hediye gelirdi
O da bildiği en güzel hediyeyi gönderirdi.
Aşkına bahçelerden papatyalar toplardı
Ona göre papatyalarda aşık duası vardı
Onların yapraklarını birer birer koparırdı
Son yaprakta muhakkak ?seviyor? çıkardı.
Ayrılıklarda gülleri merhem olurdu yarasına
Anılarını canlandırmak için bakardı kitap arasına
Sevgilisinden kalan gülleri bulurdu orada
Onlarda teselli bulurdu arada sırada
Her gülün ayrı bir hatırası vardı
Her birinde sevdiğinin bir parçası yaşardı
Şimdi ise ayrılıklardan en zorunu yaşıyordu
Nasıl dayanabildiğine o da çok şaşıyordu.
Askere uğurlamıştı sevdiğini aylar önce
Hasretini giderecekti teskereyle dönünce
Geldiğini duysa hemen yollarına koşardı
Bu ümitle bir an için gözceğizi yaşardı
Ansızın geldi sevdiği hem de vaktinden evvel
Güller duydu geldiğini gül yüzlüsünden evvel
Duyunca bekleyemedi sabırsızca koştu yanı başına?
Gördü ki gül gibi soldurmuşlar, bakmadan on dokuz yaşında
Üzerindeki güllerden sevdiğini göremedi
Feryadını kalbine gömdü bir kelime diyemedi
Kucakladı bağrına bastı, bir gül de o verdi
Bu vuslat da bir nebze acısını giderdi
Bu gül sevdiğine verdiği en son gül alacaktı
Biliyordu ki onun her yanı binlerce gülle dolacaktı.
Verdiği güller içinde sadece bu son gül canlıydı
Tek bunun takdiminde bu denli heyecanlıydı
Avuçlarıyla suladı gülünü solmasın diye
Çünkü buydu sevdiğine verebileceği en son hediye
Kalbiyle büyütecekti gülünü solmaması için
Gülüyle birlikte kalbini de toprağa verdi
Sevdiğinin kabrinde rahatsız olmaması için
Sessizce fatiha okudu atmayan kalbiyle ?amin? dedi.
Bir gülle başlayan aşkları gül ömürlü olmuştu
Tomurcuk bir gül gibi açılmadan solmuştu
İçin için ağladı kızcağız sevdiği için
Yüzü güldü bir an Cennette kavuşabileceği için
Şehit mezarındaki gülü görenler bu aşkı hatırlıyor
Gül ise boynunu bükmüş sanki bir hicrana ağlıyor...
Teoman Karagöl
Teoman Karagöl şiirleri
| Teoman Karagöl - Unutacağım |
| Teoman Karagöl - Küçüktük... Büyüdük...(!) |
| Teoman Karagöl - Bir Güllük Sevda |
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.