Beklenen
yüzündeki sakal kirli
gözaltlarında torbalar
hayatının ne zor geçtiğini
anlatıyordu anlındaki buruşuklar
her akşam saat beş otuzda
asırlık o çınarın altında
sardığı sigarasının efkarlı dumanında
denizin uzak ufkuna dalıp giderdi
neyi beklerdi kimi beklerdi
gelecek,hep gelecek derdi
söz vermişti elbette gelecekti
o,gelene kadar bekleyecekti
birden ,aniden gülümsedi
biliyordum geldin işte dedi
koşarken takıldı düşüverdi
sonsuzluğa yol alan gemiye oda bindi
suratındaki hiç tatmadığı
bir mutluluk ifadesiydi
beklediği kimdi?
azrail mi?
yoksa,yıllar öncesinden
söz aldığı sevgilisi miydi?
Cuma Kaya
Cuma Kaya şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.