Şairler | Şiirler

Kız Kulesi ve Yalnızlık

Çaresizdi.Her gece olduğu gibi, çaresiz hissediyordu kendini,uyuyamıyordu.Düşündü Aristo'yu, Sokrates'i düşündü, hatta Fatih Sultan Mehmet'i bile,uyuyamıyordu...

Gece saat iki,üzerine kalın bir şeyler alıp, sokağa çıktı.Hava serindi.Ay ışığı ağır ağır aydınlatıyordu geceyi, az da olsa aydınlıktı.Gece yarısın da dolaşmakta acemiydi.Önce parkta dolaştı.Salıncakta sallanacaktı.Fakat utandı, sallanmadı.Allah'tan Kız Kulesi yakındı.Dört dakika da, Kız Kulesine yani görüntüsüne kavuşmuştu.Tam karşısına oturdu.İhmal etmedi selamlamayı,sonra da çocukça davrandığını düşünüp gülümsedi.Hiç üşenmeden sigara paketini açtı.Sigarasını büyük bir keyifle yaktı.Işıklarına baktı şehirin,uyumayan insanları saymaya çalıştı.Çoktular,sayamadı.Karanlık ve ürkütücü büyük gemiler geçiyordu.Dalgaların sesleri ve birde arada sırada arkasında ki yoldan geçen otomobillerin motor sesleri, kulağının yanından geçiyor ve denizin derinliklerinde kayboluyordu.Sigarasını çekti keyifle, keyiflendi gece, gülümsedi...
Önce ayak sesleri duymuştu.Uzun topuklu ve küçüktü ayakkabıları.Biraz ileride duruyordu.Geçen büyük gemilere bakıyordu.Bir de Kız Kulesine, sanki bir şeyler söylüyordu.
Yüzünde siyah bir tül, üzerinde uzun bir pardösü vardı.Bu görüntüsüyle ellili yıllardan fırlayıp gelmiş gibiydi.Adam ürkek bakışlarla onu izliyordu.Kadın bankta oturan adama yaklaştı.Bir sigara istedi, hiç konuşmadan, adam sigarayı uzatırken titriyordu. Ne soğuktu o kadar hava , ne de o kadar korku doluydu kalbi , titremişti oysa , hepsi bu...

Uzun süre yan yana oturdular.Kız Kulesini izlediler doya doya ,adam konuşmayı denedi. ? Güzel değil mi ?? Kadın cevap vermedi. ? İki binbeşyüz yıl olmuş o doğalı, gerçekten çok güzel? Kadın usulca kafasını salladı.Yüzü görünmüyordu.Asildi. ? Gecenin bu saatin de neden buradasınız? dedi adam, bu sorusuna cevap alacağını düşünmüştü.Kadın sessizce başını önüne eğdi. ? Yalnızım.? dedi adam, ? yalnızım, damarlarımda akan kan kadar yakındı oysa bana, heyecanımdı, canımdı.Oysa şimdi o yatağında mışıl mışıl uyurken, ben burada yalnız başıma, Kız Kulesi'yle dertleşiyorum.O beni anlamıyor.Mışıl mışıl uyuyor.?
Yüzünü açtı kadın, ? Uyumuyorum.? dedi.Adam karşısında kinin karısı olabileceğini hiç düşünmemişti. ? Sen? dedi kadın , ? ilk defa gecenin bu saatinde geliyorsun buraya, yalnızlığından şikayet ediyorsun.Ama Kız Kulesi'yle ahbap olduk biz, her sabaha karşı sen uyuduktan sonra? dona kalmıştı adam.Kadın ayağa kalktı.Gözleri ıslanmıştı.Ama usulca bir gülücük vardı dudaklarında,kayan gözyaşları dudaklarını tuzlamıştı.Burnunu çekti.Yürümeye başladı ağır adımlarla,adam şaşkınlığını atıp üzerinden yetişti kadına ? neden , neden.? dedi.
? Seninle aynı sebepten.? dedi kadın, ? aynı sebepten? gülümsedi adam, tuttu kadının elinden,sım sıkı sıcacıktı.Birlikte evlerine doğru yürüdüler...

Ertesi sabaha karşı Kız Kulesi yalnızdı.Yapayalnız...

Ömer Yılmaz

 

Ömer Yılmaz şiirleri

 

Populer Şairler