Yetim-1-
Lambalar yandı galiba yine akşam oldu
Bu gün de ömürden bir gün daha doldu
Hiç farkında değil, ona bir şeyler oldu
Doldu galiba doldu, o`nun ömrü doldu
Güneş doğdu, galiba yine sabah oldu
Evvel böyle değildi, bu şaire ne oldu
Ne olduysa, onu sevdikten sonra oldu
Saçını başını yolup, mecnun gibi oldu
O hep karıştırıyor, geceyle gündüzü
Hiç fark edemiyor, geceyi gündüzü
Çünkü ne gecesi belli, ne de gündüzü
Benzer asmada unutulan kuru üzümü
Ne çok çekilmez çile çekti, gülmez yüzü
Çook ağladı, yine de yaşlıdır iki ela gözü
Vefasızlara geçmedi, geçmez artık sözü
Deryalar da girse, yine de sönmez közü
Yetim şair, budanmış bir asma gibidir
Güveneceği ne dalı, ne de malı vardır
Susuz kalan, kavak gibi saçları dökülür
Asmada çürüyen üzüm gibi dişi dökülür
Budanmış bir ağaç gibi kolu kanadı kırıktır
Gölgesine sığınacağı başka bir ağacı yoktur
Tutunacağı her hangi bir dalı malı da yoktur
Dost gözüken düşmanları da çok mu çoktur
Onun için o her esen yel ile her akan sel ile
Bir sağa, bir sola, düşüp toprak olur sel ile
Kışın soğukta aç, yazın susuz kalıp büzülür
Çok çalışsa da derdine çare bulamaz üzülür
Yetim şairin şimdilik bu kadardır sözü
Kimsenin malı, mülkünde yoktur gözü
Aslında daha çoktur söyleyeceği sözü
Söylese de burda makes bulmaz sözü
Belki; öldüğün de anlaşılır, sözünün özü
Anlatamadan ölürse açık gider kalp gözü
Hiç bitmedi, bitmez ki onun kalbinin közü
Kapatmayın, açık gitsin yetimin kalb gözü
B. TUNCA/20.11.2000-16.20
Bayram Tunca
Bayram Tunca şiirleri