Güneş Doğmaz Bu Karanlıklara
Bir silah çevirilir şakağımıza,
gökyüzünde çırılçıplak
sevgililerin nefesi tutuşur.
Hatırlanıyor yokolmanın ayazında
ağlıyor utancından kışın hain yüzü,
vurulmuş yatıyor kapıda özgürlük.
Avuçlarımıza sığmaz oldu
Çocukların gözbebeklerinde büyüttüğü gökyüzü
Güneş doğmaz bu karanlıklara,
barış güvercinleri kurt kapanında tutsak,
kendi yurdunda mülteci insanların
meçhul katilleri cirit atıyor
ve kuş uçmaz, kervan geçmez
ismi coğrafyada yasak ülkemde.
Kendi ırkına ihanet
geçmişten kalma bir alışkanlıktır
bu topraklara.
Bilim isim koymaz,
Tarihte kayıp bir zaman dilimidir.
Bir dürtüpte uyandıran çıkmaz
Sussun namlu ucundan akan kan,
sussun Ağrı boyu insanlar.
Sıradanlık değildi,
bir destandı yaşam.
Tesbih tanelerine ödünç verilmiş sabır.
Yuvasız kalmasın diye hiç bir kuş,
uzatılacak eller bekleniliyor
Azraili kovmak için zamandan.
Lokman Ayebe
Lokman Ayebe şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.