Şairler | Şiirler

Yarpız Kokulu Şiir

Yaylayı bilmeyenler, yarpızı da bilmezler,
Bilmezler sadra şifa tütsülü yokuşları...
Kaf Dağı Ülkesi`nin yolu yayladan geçer,
Cevizlerin başında döner anka kuşları...

Gün akşama döndü mü Toros yaylalarında
Çakallar tempo tutar, dellenir kuru poyraz,
Bir gam musallat olur kavakların başına...

Masallar, yaylalarda hayat bulur, can bulur
Uçan halı yayladan başka yerde uçamaz!
Şahmaran`n sarayı sarp dağlara kurulur...

Su yengeçleri yan yan yürürler biteviye,
-Çocukların gözüne ilişmenin korkusu-
Yaylada her ağaçtan bir yol uzar öteye.

Ben gaz lambalarına yaylada sevdalandım,
Yüreğimde yer etti yanık fitil kokusu
Ve bütün masallara loşluklarda inandım...

Her yayla bir çocuktur; gücenince ağlayan,
Her yayla bir yiğittir; gözü pek kalbi temiz
Ve her yayla bir sevda; gürül gürül çağlayan...

Şimdi bağlar tarümar ve gökyüzü bulutlu,
Fecr-i sadık bezminde uyanmaz oldu ufuk...
Aratmazdı yaylanın akşamı İstanbul`u,
Akşamla kan rengine boyanmaz oldu ufuk...

Böğürtlenler, yarpızlar, kuşburnular nerede?
Nerede çekirgeler? Baykuşlar nerdesiniz?
Göçüp gittiniz mi hep masallar ülkesine?

Oysa bana sevmeyi sizler öğretmiştiniz;
Sevgiyi, gözyaşını, tefekkürü, korkuyu!
Yaylanın yerlileri, sahipleri sizsiniz...

Öylesine özledim o büyülü diyarı,
Kekik öbeklerini, karpuz çatlatan suyu,
Yıllardır yorulmadan şakırdayan pınarı...

Ömre bedel şafakta ufku tutan bayraklar,
Seherlerde okunan iki rekatlık namaz,
Geciken çocukları bekleyen bir çift şamar...

Yayla denince bende bir ılık rüzgar eser,
Keyifle dalgalanır binbir hatıra ve haz.
Sonbahar hüznü gibi sararır düşünceler...

Ne gece sükuneti ne bahar sarhoşluğu
Ne yayla mevsimleri ne bad-ı saba kaldı.
Buz edip dondurdular gözlerdeki buğuyu;
Yarpız kokulu şiir, başka bahara kaldı...

Osman Bülent Manav

 

Osman Bülent Manav şiirleri

 

Populer Şairler