Gülün İsyanı

Boynu bükük gonca gülün
Açmam diyor bülbülüne
Darılmış yaprağına dalına
Güneş`e küskünlüğü var

Düşman karışmış toprağına
Yoğrulmuş şehit kanıyla
Rengarenk çiçekleri hep yasta
Ana`ların yüreğinde acı var

Bir kopan baş kaldırımda
Haramdır kankırmızı rengi dünyaya
Açmaz taşlı tozlu yollarda
Suskunluğunda feryad var

Dostlar dahi düşman ola
İnişi olmayan yokuşlarda
Zincir vurmuş mis kokusuna
Hıçkırığında isyan var

Al rengi ak kuşun kanadında
Bir ömür geçirse de hüsranla
Solgunluğu teslimiyettir Yaradan`a
Gidişinde neş-e ölümünde müjde var