O ve Sen

Gidersin....
Aklına estiği gibi aldırmadan
Donup arkana bile bakmazsın
Başkasındadır gönlün....
Her şey güllük gülistanlık
Her şey yolunda sanırsın
Zaman öyle bir kandırır ki...
Anlarsın
Bunca zaman düşlerini aldatmışsın.....

Biter her şey...
`Bir zamanlar `o` vardı` dersin...hatırlarsın!
yüreğine öyle bir saplanır ki yaşanmamışlık
bin aşk yaşasan da art arda
kendine gelemezsin.....

yaptığın yanlışın farkına vardığında
o kadar çok zaman geçmiştir ki
yetmiştir her şeyi silmeye...
kaybettiklerin gelir aklına
bir yüreği katletmişsindir habersiz...
ve `pişmanlık` bile karşılamaz ruhunu
kendine geldiğinde...

`o` yine de yaşıyordur gülümseyerek
zamana hayata ve senin korkaklığına rağmen
en kötü gününde yanında olmaya yeminlidir
vefalıdır yüreği
ihtıyaç duyduğunda anlarsın sevgisini
onu aklına getirmezsen eğer;
o kadar guruludur ki
tanımaz hiçbir zaman seni....!

onu anlayamazsın... tanıyamazsın...
o farklıdır... herşeyiyle! Sevgisiyle!
Kim bu dersin? ! Bu nasıl biri?
Başkasına sorarsın onun benliğini...boşuna!
Hiç denedinmi ki gözlerinde dinlenmeyi...? ! ! !

Verdiğin her molada `o` gelir aklına
Yalnızlığında seninledir...
Başkası varken tanımazsın onu!
Aklına bile gelmez... ondan hiç bir şey yok sanırsın
Yabancılarda ararken mutluluğu
Yanılırsın....

`O` seni özlüyordur biraz....
Bir şeyler karalıyordur şiir niyetine
Seni en sakıncalı mısralarda saklıyordur
`o` sana dair heceler yazdığında
sen uyuyor olursun....
fark edemezsin bile....

o`nu anlayamadan o`nu kavrayamadan
yaşayıp gidersin....
`o` hiç konuşmaz... `o` yorum yapmaz...
sadece susar! ..
senin anlamanı bekler....
sende anlayamadıysan o`nu
çeker gider....

serseridir o! İçer içer dağıtır....
dudak büküp dalganı geçersin....
sen o zavallı halinle dolaşırken başka yerde
`o` senden daha ayıktır...

`o` kimseye soylemez en mahrem sırlarını
içine atar... ya sabır der.... kımseler bılmez
içinde kopan fırtınayı....
kapanır odasına... yakar sıgarasını...
`o` çaresizliğini kimseye göstermez...

canın sıkılır bazen...sesini duymak istersin...
ezbere bildiğin halde numarasını
yine deftere bakarsın....acaba yanlış mı diye?
Oysa doğrudur... `o` hep doğrudur....
Yanlış olan sensin! Bir düşünsene..?

`o`nu üzemezsin... acı veremezsin yüreğine...
kurşun işlemez o` nun sevgisine
adını koyamazsın hiçbir zaman
arkadaş dersin olmaz! Dost dersin hiç olmaz!
Kim bu sence....? !

Kim o biliyormusun?
Senin `o`nu hiç tanımaya çalışmadığın yerde
Zamanında senin için çarpan
Asil bir yürek.....!
O kadar kaybettin ki onu
Ve o kadar tanıdıkı zavallı yüreğini.
Sana hiçbir zaman `evet` demeyecek...
`o`nu hiç dusunme... isteme! Artık çok geç!
Arama sakın... ve bekleme `acaba arar mı? ` diye
Gelmez... aramaz... özlemez.. ve istemez seni.
O hep senden uzaklarda hüküm sürecek....