Tiyatral Aşk
Aşk; Yoksul tiyatronun eskiyen perdesinin,
Ardında ağlayan o maske takmış yüzlerdir.
Seyirci toplamayan, yenilmiş her oyunda,
Sahneyi delip geçen, deli eden rüzgardır...
^^Varsıllıklar, yoksulluklar...Toplumu ayıran iki önemli öğe.Katmanlaşmanın baş etkenleri.Sanatta da böyle.Sanat aşkı her türlü zorluğa göğüs germedir işte.Bu şiirimde onu anlattım.Tiyatroyu konu alsam da tüm sanatlar adına bir şiirdir.Herşeye rağmen ağladığını belli etmeyen o maske takmış yüzler insanlık adına gurur vesilesidir.Öyle değil mi zaten aç olan insanın et yemiş gibi görünmek için dişini kıymıkla temizlemesi...Her ne kadar riya, her ne kadar garip bir davranışsa da(izlemesi hoş değil sanırım :)) şerefli bir davranıştır...İyi olana sahip çıkalım.Kaliteyi arayalım, dürüstlüğü, saflığı, özümüzü arayalım...Eyvallah...^^
Mehmet Caner Sümengen
Mehmet Caner Sümengen şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.