Memleketime
Mardin
Memleketim
çocukluğum
ilk arkadaşım
ilk sevgilim
ilk ögretmenim
çok şey öğrettin bana
bitmez tükenmez merdivenlerde
sabretmeyi
azmetmeyi
çıkışların bir inişi olduğu gibi
kötü günleride iyi günlerin beklediğini
bir ırk, kültür, din, dil mozaiğinin içinde
hehese kardeşçe bakmayı
sevmeyi, sevilmeyi öğrettin...
herkes birbiriyle bi yerlerde akraba olduğundan
dost kazığı yemeyide öğrettin aynı zamanda
KIRKIZ tepesinde kışın en sertini
BERRİYE degüneşin en kavurucusuyla tanıştırdın
onlarıda sevmeye alıştık seninle
karanlık abbaralardan geçerken
abbara ucundaki ışıkla ümidi müjdeledin
biz senden öğrendik ümit etmeyi
çıkamadığımız kalenle
ulaşamıyacağımız hedefleri farkettirdin
ve çaresizliği
Anti-sosyal bi coğrafyada olmana rağmen
yaşanılacak birşeyler buldurdun kendinde
çan sesiyle ezan sesinin eşsiz senfonisini dinlettin aynı anda
çektirilen acılarla
evlerindeki taşlar gibi oydun yüreklerimizi
ey memleketim! ! !
ilk aşkım
ilk sevgilim
ilk ögretmenim
MARDİNİM
dörtbin yıldır yuvamızsın
evet
belki bir kaç yüzyıllık new york tan gerisin ama
ne diyelim
SANA BUNU RAZI GÖRENLER
UTANSIN! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Evindar
Evindar şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.