Matematik

Ölü toprağı serpilmiş gibi üstüme,
Öylesine bitkin, öylesi de yorgunum
Sanki tüm sıkıntılar dolmuş gibi içime,
Öylesine dalgın, öylesi de durgunum

Almış kendi başımı, meçhule gidiyorken
Düşünmem, düşünemem... Nelere mâl olacak
Kahrolmak ne kelime, kendime zulüm ederken
Kim bilir ki ardımda, nice güller solacak

Oysa ki bu safsata, veya bitmez kargaşa
Bir silkinsem bitecek, yüreğimden göçecek
Fakat beynimin içinde ki çözülmeyen karmaşa
Ya ölümü ya da; öldürmeyi seçecek

Yapıp da pişman olduğum onlarca işin,
Ardından en fazla üç-beş gün ah! çekmişim
Ama yapamayıp da yandığım birkaç şeyin
Peşinden yıllar yılı, derde keder ekmişim

Kimi gün coşup, taşıp daldığım hülyaları
Azat buzat diyerek, gökyüzüne salmışım
Bazen de titreyerek gördüğüm kabusları
Bir kalemde çizip, sessizliğe dalmışım

Her ne kadar iyilik yapmayı istesem de,
Arada bir ben de kör şeytana uymuşum
Hataların ardından özür dilemesem de,
Vicdan muhasebesinde daim hicap duymuşum...

18.07.1996