Dili lisan çaresiz?

Duydum ki yüreğimin dilberi perişan
Ah bu acı öyle bir katran ki katre aşar
Şaşkınım biçare kaldım olduğum yerde
Sine harap, zihin türap, dil zatihi serap

Yüreğinin sızısını anladığım an sendeledim
Kalmamış bir muradı, kaldığı o mekân da
Uyku firarda, göz pınarlarından süzülen yaş
Bırakamamış kalsın bir katreyi kuru kumaş

Yılgın, yorgun, solgun mu solgun bir kararsız
Tez bir canla nefreti tezahür ediyor kaçamaz
Gönüllü olmasa da bir mahkûm, huzur kalmaz
Bu hal ile ders çalışılmaz, sükûn ile şiir yazılmaz

Kalakaldım biçare, esin kaynağım uzak diyarda
Bir gel dese şayet tanımam bir sınır olurum Hızır
Her zerrenin kuvvet dengesinde hâkimi ilahiye
El açarım, niyaz ederim, gönlünün şifahiyesine

Ne olur ey yar bir kelam eyle olma oralarda bizar
Kalmadı bu dünya ehli keyfe, zikri hakikat eyleye
Dili lisan çaresiz, hal mecalsiz, sen halinden halsiz
Koyma merakta, esirgeme kelamı olmayım habersiz