Gönüllerde gül esintisi?

Kıvamı badeye çalan nice hüzünleri
Sığmayan onca gönülde ki sevinçleri
Ömrümün hazanında solmayan gülleri
Koklarken ürperti kapladı tüm bedenimi

Hazin bir susuzluk kapı aralamıştı gayrı
Verilmiş duyguların kar taneleri arasında
Ten bizarlığın eşiğinde, atinin hasretiyle
Konuşurken hicran nakaratı duyuluyordu

Resimler saçılmıştı ortalığa anıların altında
Kimler yoktu ki yaşanmışların merhalesinde
Nice hatıratlar yeşermişti yeniden zihinlerde
Ah diyen, vah çeken kalmıştı kendi hasretiyle

Gözlerinde karanfiller tomurcuk verirdi sevdanın
Yaşanan aşkların, hasreti çekilen nice anıların
Ananın, babanın, bacının, kardeşin geçmişlerin
Yaşadıklarından ne farklıydı sanki kalan anılarda

Bir sevdanın türküsü kıtalara nam salacaksa
Olmalı bir kadri, mananın katresi her nüvesi
Cihanın şahanesi, gönüllerin gül esinti perisi
Kalplerin şahı şahanesi, dillerin şiirsel hecesi