Sen sessizliğinde seyredip giderken!

Sen giderken yıldızlar hüzün içinde
Saçlarım tek tek haşyet hiddetinde
Sesim çıkmaz, rüzgâr çok esse bile
Koşuyorum akan yaşların nefesinde

Hal kalır mı heyhat şevk iflas edince
Yıkılan bedenim düşmelerin eşiğinde
Sinem kanarken tende görünen leke
Bir sevdanın hazzında efkâr şaheseri

Yerden yükselen toz içinde ki toprak
Bir merhametin şefkatiyle kucaklıyor
Her bir yanımı mest ediyor el veriyor
Sen giderken acıma o vefa gösteriyor

Düşlerin çalınmış sanki ağlasan hani
Gidiyor işte salınarak bakmayacak ki
Yeis içinde nefes olarak, hep kalacak
Bir gün anlayacak, vakit kalmayacak

Kaybolmak istiyorum o karanlıklarda
Bütün hiddetimle gitme desem sana
Sen dinlemeyerek çekip te gideceksin
Aşkımı karanlığa bırakarak akacaksın

Mademki dinlemiyor çekip gidiyorsun
Hadi durma vur yüreğime gözyaşlarını
Perdelerini kapat kirpiklerimin açmasın
Bakmasın bir daha, açılmasın sevdalara