Eski Öykü
Umul bir öykü adi, basında önde gider,
Bir ayrım olur sonra, yarası dünde gider.
Bölüşür yasanmışlar yaşanmakta olanı,
Anılarla umular barışık yönde gider.
Bir gün, bir an, bir yerde bir dönemeç belirir,
Dengesini yitirir gecelerle gündüzler.
Yalanlara dönüşür korkular için-için,
Sıcaklığını keser duygular, düşünceler.
Tükenen sevilerin alışkanlıklarında,
Gittikçe donuklaşan ışıklar yanıp Soner.
Karanlığı emzirir yığın-yığın gölgeler,
Can ateşi soluk göz-bebeklerine tüner.
Bir sure kanat çarpar artık yorulmuş bir kuş,
İnişinin kararan havalarından düşer.
Özdemir Asaf
Özdemir Asaf şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.