Haluk`un İnanci

Bir yaratici guc var, ulu ve akpak,
kutsal ve yuce, ona vicdanla inandim.

Yeryuzu vatanim, insansoyu milletimdir benim,
ancak boyle dusunenin insan olacagina inandim.

Seytan da biziz cin de, ne saytan ne melek var;
dunya donecek cennete insanla, inandim.

Yaradilista evrim hep var, hep olmus, hep olacak,
ben buna Tevrat`la, Incil`le, Kuran`la inandim.

Tekmil insanlar kardesi birbirinin... Bir hayal bu!
Olsun, ben o hayale de bin canla inandim.

Insan eti yenmez; oh, dedim icimden, ne iyi,
bir an icin dedelerimi unuttum da, inandim.

Kan siddeti besler, siddet kani; bu dusmanlik
kan atesidir, sonmeyecek kanla, inandim.

Elbet su mezar hayati zifiri karanligin ardindan
aydinlik bir kiyamet gunu gelecek, buna imanla inandim.

Aklin, o buyuk sihirbazin huneri onunde
yok olacak, gercek disi ne varsa, inandim.

Karanliklar sonecek, yanacak hakkin isigi,
patlayan bir volkan gibi bir anda, inandim.

Kollar ve boyunlar cozulup, baglanacak bir bir
yumruklar sangirdayan zincirlerle, inandim.

Bir gun yapacak fen su kara topragi altin,
bilim gucuyle olacak ne olacaksa... Inandim.