Yine Söyleyemeden
Bu akşam Beyoğlu sokaklarında yürüdüm
Yarı sarhoş, yarı ayık
Ama gözlerimde sadece senin hayalinle
Gelmeden bu sokaklara
Yine seyrettim güneşin batışını
Ve yine kızdım kendime
Çünkü bugün de söyleyememiştim sana
Seni çok seviyorum diye
Gülüşün, bakışın, yürüyüşün ve hatta bana kızışın
Hep kalbimde, hep aklımda
Söyleyemiyorsa da dilim
Sana aşık oldum bir tanem diye,
Görmüyormusun çığlık çığlığa bağıran gözlerimi
Bilmiyorsun akşamlarımı,
Bilmiyorsun seni görmeden geçen bir günün,
Beni nasıl perişan ettiğini,
Ve tıpkı seni gördüğüm
Ama sana,
Seni seviyorum diye haykıramadığım günler gibi,
Bazen düşünüyorum,
Bu sevda beni öldürecek diye
Ama sonra keşke öldürse diyorum
Keşke
Belki daha iyidir
Ölü gibi yaşamaktansa
Zaten nefes alamıyorum sensiz
Zaten duyamıyorum, düşünemiyorum
Hissetmiyorum kuşları, ağaçları, renkleri
Ve senin dışındaki diğer insanları
Seninle karşılaşınca bu dil söylemek istiyor
Bağırmak, çağırmak, haykırmak istiyor
Yeter artık
Seviyorum işte diye
Bu kollar sana sarılmak istiyor
Ve bu aciz zavallı ruhum
Yalnız ve yalnız o saf ve temiz sevgini istiyor
Ne engel oluyor
Hem bedenime hem ruhuma
Hangi güç bu
Bu çıkarsız ve sadece sana ait sevgimi söylememi engelleyen
Hangi güç bu
Geçen bu aylar boyunca
Sevdiğim kadına yine sevdiğimi söyletmeyen
Bugünde güneş battı
Sana vermek istediğim sevgim
Yine ben de kaldı
Yine bana dayanılmaz ıstıraplar vermek için
Özgür Adam
Özgür Adam şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.