Avuçlarımın İçi Acıyor
Bomboş avuçlarımın içi acıyor...
Bir yerlerde yaşamım bitmiş sanırım
Bu hala bende yaşayan,
Beni anlamsızca bir yerlerde yaşatan
Aklımı göklerden uzaklara kadar çıkartıp bırakan...
Derdimin en pahalı dermanı,
Gönlümün en cefakar azraili
Gitmedin değil mi?
Ne olursun çık bir yerlerden
Işık saç yollarıma yeter artık,
Gel canımı acıtan can ortağım!
Yaşamımın karlı dağlarına güneş ol yalvarırım
Sessizliğimin en güzel melodisi, tek tanem.
Kurak topraklardan geçen
Kervanım ol yalvarıyorum
Nerelerdesin dört mevsim açan çiçeğim?
Bir sokak arasından
Ya da dalgasız bir denizden
Çıksan karşıma ansızın.
Yıkıntı olmuş hatıralarıyla yaşayan
Aşk mahkemesinde daha geçen sene mahkum olan
En değerli varlığın
Çok şey mi istiyor ne olursun söyle
Bıraktığın gibi
Çek al gene uçurumların kenarlarından...
Geç kalan kaderime
Yetiştir beni kar tanesi
Kalbimin ıssız sokaklarının sahibi
Hangi parlak sokakları süslüyorsun simdi
Gene yeminlerin, gene sözlerin var mı?
Söylesene vefasız sevdiğim
Nerde yeminlerimiz simdi
Bırakıp gittiğinden beri
Umutsuz ümitsiz başı ellerinin arasında
Bir kuklayım
Günlüğünün kasım! ayı sayfalarına yaz ki
Yeminler bozuldu
Bizde günahkar olduk kar tanesi
25 Ocak 2001 Ankara
Burak Oluroğulları
Burak Oluroğulları şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.