Kavuşmak Olsun Gidişin
I. ? saymaca -
bu kaçıncı
yıldızsız bir gökyüzünü seyreder gibi
gidişine yakıp
bitiremediğim şiir?
sıvazlıyor bilincimin eli öksüz sırtımı
sokak ortasında pejmürde bir kedi ağlıyor
aylardan fena halde eylül sanki
ağzımın kıyısındaki gülücükle dürtüyor içimdeki bahar
yekin bir daha sarı buğdaylar gibi
rüzgârsız havalarda bile yekin
II. ? zaman :
kaçıncı boyutu insanın? ?
zamana
inat
bir
konukluk
bu
yaşam
bir
armağan
III. ? sıkıldım bu ikinci tekil şahıstan -
Gecenin kurşunî sessizliğini örtüyorum üstüme,
ben oluyorum...
heyyyyy!..
ben
oluyorum...
başka iklimlere özenen
kuş kanadı elleri
-hiç olmazsa-
gökyüzünde görmek için
açıp ruhumun kapılarını
salıyorum...
taklacı güvercinler gibi
umudun el çırpışı :
kanat sesleri...
yoksul bir kız çocuğunun bakışları kadar
kırılgan
ve
ipince avuçlara
gizliyorum yalnızlığı...
IV. ? kavuşmak olsun gidişin ?
kuzguni akşamlara kurban veriyorum zamanı
susuzluğunu bilen yorgun bir sakayım Kızılcık...
kayıp ettim,
son gençliğimde bulduğum
günbatımı yüreğini,
hasretlerine değince gözlerim
içimdeki nehir daha hızlı akardı,
önemliydi denize ulaşmak
çok önemliydi...
sığınmak için rüzgârlı günlerde
göğüs kafesimde
gülüşünü saklardım...
Bir kadının dokunuşlarına,
ruhumu eline alıp okşayışlarına,
gözlerinin ta içine bakıp
gurbete çıkar gibi
sonu gelmez
yolculuklara
çıkışıma
inanıyordum...
üzerimizde iğreti durmayan sevdamızın
alnı ak gururu ile yürüyorduk
hayatın çevresi çiçeklerle bezeli yolunda...
tamamladığın cümleydim,
bitiremediğin türkü,
okuyamadığın kitap
ve ah!
gidemediğimiz deniz,
yüksünmeden
çağlıyor şimdi...
sendeki beni,
bendeki seni
ve
Zeynep'in annesini
bir de
elinin yakışını
çok özledim!
sığmazdı gökyüzüne
sana yüklediğim anlam,
karabulutlarla bile arkadaştım,
yağmurlara sinirlenmez,
güneşe öykünmezdim...
içinin okul bahçesi cıvıltısıyla
seni bulduğumda
kasımın yirmidördüydü...
üç yıl sonra
ağustosun ondördünde
saat 03:17 de
kaybettim!..
gidişine
ve
kalmayışıma
inandım!..
tren garı pusu
kapladı geceyi...
güle güle Kızılcık...
yalnızlığımın arkasına saklanıyorum
ve
yalnızlığın gölgesinde tünüyor
iğreti,
masalsı coşkular...
ellerim korsan umutlara gebe...
ilkyazdan beri alıştığım gece baskınları
yerini
akşamüstü şaşkınlıklarına
bırakıyor artık...
sessizliğe kurdum saati
bozmamak için büyüyü
o bile çalmıyor...
artık sokak kedilerine yün yumağı,
apalak bir kız çocuğunun kırmızı çıngırağı
olabilirim...
V. ? Fındıklıdaki kırmızı ışıkta
bir daha sigara yakmayacağım! -
kavuşmak olsun gidişin...
güle güle Kızılcık...
- bitti... ?
Nevzat Tekin
Nevzat Tekin şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.