Hicranda Temenni

Nasıl olur hür olmak, kırmak hüzün taşını
Ruhum yine de tutsak, salsam gözüm yaşını

Değmeyin kederime, dursun yerli yerinde
Mesken etti o bana yüce dağlar başını

Duman, duman ve duman, her tarafımda duman
Razıyım da ben buna, çatmasın yar kaşını

Düze çıksın tüm yollar, çözülsün bağlı kollar
Hiç aramam dünyanın ekmeğini aşını

Dost ederse türlü naz, bu gönül karar kılmaz
Yıllara sorma kamer, kederimin yaşını!

Bir sen varsın ümidim, gönlümü eylediğim
Sen de giderek yakma şu bağrımın başını!

Yontuldu emellerim, sarsıldı temellerim
Serp içime, yanayım, emelin talaşını

Eli varmaz yakmaya, ister kanım akmaya!
O dost duydu duyacak sinemin telaşını!