Hayatın Sonbaharı

Bedenimin yüzünde onlarca kırışık içinde
Beni ben eden bir tek kırışığım var

Artık yaşlandım, yoruldum
Kıvrım kıvrım nakış dokurdu gözlerim
Güzelliğim ay yüzlüydü
Kipriklerimdeki şebnemde gülümserdi
Karanlıklar; gözlerimin içinde
matemsiz nur bulurdu
içim sığmazdı içime
Duygularım hep, kouşurdu, şakırdı
Şimdilerde yorgunum
Artık vuslatı yaşama hazırlığındayım
Eylüllerinde keyfini sürmeliyim
Yüreğim, parmaklrım gibi
Yitirdi feyzini
Fersiz oldum
Fersiz kaldım
Yaşlandım...