Elde var Ölüm

sarmaşık hayaller dolanırdı bedenimden
umuda kulaç atmaktı her doğan gün
akıp giderken hayat ellerimden
ne kaldı yarınlara, elde var hüzün

kır çiçekleri ile dolan o sahil yolu
şimdi sahipsiz bir tarla olmuş
hayaller aklımda birer ayrıkotu
ne kaldı yarılara, umutlar ölmüş

ne vakit bir dal arasam tutunacak
kalakalmışım çöktüğüm yerde
bahçemde boynu bükük bir salıncak
ne kaldı yarınlara, iteni yok geride

tek bir bekleyenim var biliyorum
kavuşacağım ona kaçışı yok
usulca köşemde bekliyorum
o kaldı yarınlara, ölüm soğuk