Hüzün

İçimdeki gizli bir şarkının
bestesini mırıldanmakta dudaklarım
Ama ne çare...
Yok dinleyenim.
Şarkı mahzun,ben mahzun.

Kalbim hıçkırıklarla ağlıyor
saba makamında
Sesimi duyan yok
gözyaşımı silen yok.
Kalbim mahzun, ben mahzun

Haykırasım geliyor herkese
kalbi yosun tutmuş gönüllere
Tempo tutun şarkıma
vererek elele,gönül gönüle.

Sesimi duyan yok,
Bana eşlik eden yok.
Gönül mahzun ben mahzun.

Halil İbrahim Perçinkaya