Çatırdayan Kafeste
Toprağına çığ düşmüş bir ülke değilim
Ama biraz öyle bir ülkedir yüreğim.
Çatırdayan bir kafesteyim;
Kentlerle, hızla kirlenen seslerle ömrüm serüvenlerle.
Dalgın bir rüzgarım işte unuttum mevsimimi de
Kanları ve kanatlarıyla ölülerimiz birde...
Çatırdayan bir kafesteyim.
Önce dalgalar gelir, sonra kıyılar ve yollar;
Tutamam yolları, büyür, ben yollara büyürüm.
Ölümün çapı kaç dedikçe dağıtırım çapını hayatımı!
Kınında eski bir bıçaktım;
Ölmek kadar yaşamı ezberledim,
İnsanları ezberledim, bakarım!
Bakarım: eğri, çok eğriliyor;
Doğru doğrulmayı doğrulamıyor!
Öl, beni eksilten eksiklik!
Öl dedim ey gözlerim;
gözlerim göç mevsimi her eylül
Daha en kirli sularda susuzluğun aç eli...
Kederde seher,
Seherde keder çatırdayan kafeste
Ve yeni yenilmiş kalabalık...
( kanları ve kanatlarıyla ölülerimiz birde)
Yılmaz Odabaşı
Yılmaz Odabaşı şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.