İçimi Acıtan Yalnızlık

Bu içimi acıtan yalnızlık
^^Ayrılmalıyız,aramızdaki herşey bitti^^,dediğin o günden kalma bir alışkanlık.

Zaman nasıl da geçmiş,bakıyorum da takvimler tükenmiş
Aylar,yıllar çıkın hayatımdan,siz dostum değilmişsiniz
Etrafımı kuşatma altına almış,tüm süslü püslü saatler,kırılın,bozulun isterseniz,bundan böyle görüşmeyeceğiz.

Yoksun,bu yoksulluğuma bir de parasızlık eklenmiş
Seninleyken,çalışır çabalar,cebimi boş komazdım yanında
Evlilik düşlerimiz,boşa çıkmasın diye de biriktirirdim,az çok ne varsa
Şimdi,para ne fayda,mal neyime
İçiyorum,elime geçen üç beş kuruşta içkime
Sana şiirler yazdığım odam,artık bir meyhane.

Mahallede adım karasevdalıya çıkmış
Çoluk çocuk Mecnun Amca diyorlar gördülermi
Üzülmüyorda değilim hani bu duruma,bazen sabahlara kadar ağlıyorum
Gittiğin o gün dünmüş gibi aklımda
Duvarlara çıldırasıya dövünmüş,göz kapaklarım yara olana değin ağlamıştım
Bugünümde dünümden farksız
Hem sana hem kendime,içip içip ağlıyorum.

Çok bekledim dönmeni,dönmeyeceksin biliyorum
Yine de,umut rüzgarlarını ardıma alıp hayaller kuruyorum
Yanıbaşında duruyor,ellerini tutuyor,sevgine susuyorum
Ama bunlar hayal
Tam ^^kızımız olsun,adını Sevgi koyalım^^,dediğim an uyanıyorum
Yanıbaşında duran,ellerini tutan,sevgine kanan başkası
Sen onu sevmelisin,anlıyorum.

Bu içimi acıtan yalnızlık
Bu anlamsızlık silsilesi dünyasında son bulmayacak
Böyle giderse,fazla sürmez,toprağa bulaşacak...