Bir Dosta Mektuplar 5

İşte böyle dost işte böyle başıma gelenler
Gizlemek nafile her kes duymuş olan biteni
İnan bana dost kahveye çıkamaz oldum
Karar verdim bu kenti terk edip gitmeye
Yaş yetmiş iş bitmiş derler adama ama
Ben atmışında tükenmişim inan bana
Nereye gidersin, nereye demir atarsın bu yaşta
Özlem duyuyorum senin gibi bir can dosta
Evi satayım dedim uygun bir fiyata
Alıcılar almak isterler yok pahasına
Belki sabret acele etme diyeceksin ama
Sabrım kalmadı bu alaycı insanlara
Gitmeliyim çok, çok uzaklara
Yeni bir dünya kurmalıyım oralarda
Belki beni candan sevecek birini bulurum
Belki iyi bir yuva için birine kul olurum
Olmadı dost olmadı, çok ters geldi bu kent bana
Bu kentte yitirdim tüm umutlarımı
Doğup büyüdüğüm bu kentin yabancısı oldum
Küllenen bir aşkın parlayan ateşi yüzünden
El aleme rezil kepaze oldum
Gidiyorum bu kentten dönmemecesine
Yazmakta çok gecikirsem sakın üzülme
Hele yerleşeyim bir gurbet eline
Yazarım sana yine olup bitenleri
Bakalım zaman ne gösterir
Ömrümün bu son döneminde