Medeniyetin Muhanetliği
Alışmalısın sen buna
Annacından tüten dumana, pusa
Hayalinde yüzen ördeklerin
Mektubu gelse de kanatlarında
Bir yaz yaylaya çıkmadınsa
Kahrın taplağına yüzükoyun yat
Toprağa yılan gibi, göğe leylek gibi
Denize postu yırtık tazı gibi bak
Şavkını ödünç vermiş ışıkların altında
Bir çağın adamı olmak mı var?
Bir elinde sağlep kazması
Dağlara çıkmak mı hayat?
Böyle olmaz tutkalı bu kırık döküklüğün
Sen git biraz çam sakızı getir
Medeniyet ortağı şu bizim büyüklüğün
Uğra evine ilacını yetiştir
Eh işte, alışmalısın sen buna
Memleket ortasında kalmak var ya
Balta vurmak tarihin kütüklerine
Sağlep eşmek tüm dünyanın çocuklarına
Ben mavi deniz alacasına
Gümanımı yitirdim serin yaylalarda
Körelen bir lamba da olsa tüm aydınlığın
Dağıt onu dünyanın tüm çocuklarına
Ey kalbim, ey kalbimin insanı!
Alışmalısın sen buna.
24 Ağustos 1997
Ethem Vayvaylı
Ethem Vayvaylı şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.