Şairler | Şiirler

Tutkum

Başıma bu deli rüzgarları salıp da kaçıp giderken
Boğazıma taşları ilmekleyip denizlere atarken beni
Olmayacağını bildiğim düşleri kurma zevkini yaşattın bana
Bunun için bile değdi inan her şeyden vazgeçmeye

Yalnızlığımın ulaşılmaz kahramanı,
Kurtarırsın diye beklediğim gecelerde beni yalnızlığımdan
Ellerimden düşlerimden ve kendimden
Sen kendimi sevmeyi öğrettin bana
Çaresiz beklentilerin kucağında

Çıkmaz yolların son durak yolcusu,
Bana ulaşılmazı, erişilmezi, sevsen de sevilmezi gösterdin,
Her yokuşun başında şöyle bir tepeye bakmam,
Her gördüğümü uzanıp almamam gerektiğini öğrettin.

Benim ilk yaz vurgunum, umarsız ruhlum,
Aştığım yolları geri dönüyorum, çıkıyorum artık
Oyundan ve kurduğum düşlerin alaca karanlığından
Katı gerçekler gibi gülüyorsun, susuyorsun
Yitirmekten korktuğum ama birlikte olamayacağım şeyleri hatırlatıyorsun

Adına özlem, adına sevgi adına aşk adadığım,
Dokununca bitecekmiş gibi gerçek dışı sandığım
Dokunmadığım halde biten gerçeğim benim
Öyle uzak yerlerden seni seyredeceğim
Sanki hiç yokmuş olmamış gibi.

Sonsuza uzanan köprüm ve aştığımda ırmağım,
Sonlu dünyamda görmekten korktuğum acımasız yüzlere benziyor yüzün
Gördüm ve korktum senden, sevgisizliğinden,
Vazgeçtim köprüyü ve ırmağı geçmekten
Aşılmaz bir akıntının dibindesin sen

Özlem Kılıç

 

Özlem Kılıç şiirleri

 

Populer Şairler