Sana Muhtaç

Gökyüzünde ışıktan süslü yerler,
Önüme halılar serip, belki umut verecekler.
Kokular kokudan sarhoş olacak
Deryalar ayaklarım altında
Beyazdan incilerle dolacak.
Gönül penceresini durma aç!
Elimde değil, gökler açılıyor,
Ben garip, ben susuz, ben sana muhtaç.

Dileklerim emrime verilse
Köşklerde sultan olsam
Bütün güzellikler ufkuma gerilse
Mavinin en koyusunda kaybolsam
Bitmese zevk, sefa, umut, daha neler
Saray olsa da orada viraneler,
Beş para etmez başımdaki taç
Zümrütü yere, elması dağlara atarım,
Çünkü, her zerrem sadece sana muhtaç.

Dilimde ki yalvarış aldansa bile,
Kanımda alevler isyan etse,
Zerreler titreyip gelseler dile
En nadide rüyalar gecelere eklense,
Kadınlar verilse binlerce
Ela gözlü, servi boylu, omuzlarında sırma saç,
İstemem, salınsalarda günlerce,
Çünkü, bu gönül sana, sana muhtaç.