Şairler | Şiirler

Kentte Gece Üzerine...

Gizler ve ayırır kent. PEÇEDİR

Sevenleri sevdikleriyle birleştirir, ötekileri bir o kadar dışlar. Birleştirici gücünden çok dışarda bırakma
yeteneğidir kent.

Kent' te gece, metal yorgunluğu ve kötü bir oyundur.

Gece ödünç bir mataradır ve tuzludur içindeki su, ter ve irin karışmıştır.

Kent'te gece insanı gölgelere bölmektir.

Simsiyah saçlarının her telinde bir arzu ve zamanın kollarında bin işve edendir gece ve en kutsal varlığını bırakıp gider.
Neon ışıklarında yıkandıkça karanlık, buğulu kadehlerde rakı bir başka olur, dönerken damarlarda isteri,
Ilık ılık şehvet cehenneminde olanlarsa aşk... Şehvettir kent ve aşkını yitirmiştir.

Kent ölmek korkusudur, başkaldıran utkulara.
Ve bütün günahların tekrarıdır.
Ve ara sokaklar ejderhanaların bile korktuğu masallara hazır mekanlardır
Ve ölüm gündelik bir telaştır, değişmez dekorunda bu bitmeyen dramın.

Ağırbaşlı, dilsiz tıpkı bir hayvan gibidir kent. Uğuldar.
Ve bekleşen katiller gecenin karanlığında donar.

Kent'e gece insancıl duyguların öldüğü masalarda, kadehlerin kalkmasıdır ard arda.
Ve isterik dudakları dokundukça akşamın, çıldıran ışıklar çakılan uykulara.

Gecede bebek cesetleri fakslanır, bakire bulutlara.Yarasalar uyumaz.
Ve ince söğüt dalında taç yapmayı bile bilmeyenler, yara bandı gibi düşer yollara. Pazarlıktır gece.

Çığlıktır kent. eski bir şarap gibi tutar adamı. Kamera zoom yapar netten fluya.
Hareketli imgeler gece ve çayda çırası yanar birçoklarının.

Avuçlarından yola çizilen bir sürgünün ayak izidir kent. Tabi ki zordur.
Ve kentte gece yalnızlığın akord edilmemiş nota düzenidir ve kubik bir isyanıdır.

Gece kirpiklerine düğüm atar ve öyküsünün adı olur birilerinin.
Arabesk kalır soğukta her hüzün ve nihavent konuşmalar geceyi bile ağlatır.

Kent'te gece her uykunun belki bir daha uyanmamasıdır.
Sahibini yitirmiş bir gölgedir kent ve hep bir şeyleri, birilerini bekler.

Roj Sterk

 

Roj Sterk şiirleri

 

Populer Şairler