Dumansız Ateş Gibi
Altında oturduğum ardıç ağacında
Adını bilmediğim
Bir kuş öttü
Kuş dilinden bilmem ama
Dinlediğim kaval sesinde
Koyu bir sevda tüttü
Kar suyu akan bir derenin yamaçlarından
Bir koyun melemesi
Bir de
Kaval sesi yankılandı
Bu sesten, açan çiçek, öten kuş
Akan su duygulandı
Gözleri sürmeli kara koyun
Gelip boynuyla sürtündü çobana
Kaval sesinde
Hüzün sezince
Daha bir yanıklaştı ses
Çobanın yüreği depreşince
Doğayı sessizliğe bürüdü çalınan kaval
Her şey çobanı düşünür
Kavaldan yankılanan ses
Bir dinamit gibi
Biraz daha üflense
Kayalar, parça parça bölünür
Böyle olur garibin sevdası
Dumansız ateş gibi
İçten kanar
Yâr gönlünde yeri olmayan
Kurak toprakta fidan örneği
Uğrun uğrun kökten yanar
Arif Eren
Arif Eren şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.