Yüreğimin Gölgesi

Bengisu gözlerinin ıslattığı koroda,
Yalnızlığın çatlayan dudaklarına aksan.
Ya gezsen badı saba vaktinde beni ya da
Yosunlu denizlerin diplerine bıraksan.

Granit akşamların mermerden beşiğine,
Uzansam ve başlasa,gözlerinde matine
Bengi kaybolmuş ufkun ufalan cihetine,
Mahrem göçebeliğin aynalarını taksan.

Rüzgar gül bahçesinde gezindiğin seherde,
Gözlerine dokunsa gökyüzü perde perde,
Şiire başlamanın zorlaştığı demlerde,
Hülyanı karanlığın duvarlarına çaksan.

Umarsız şelaleye gözlerin eğilince,
Özgün bir bale başlar,sularda ince ince;
Firketeni kalbimden koparıp da gidince,
Mimozalardan yana bir hatıra bıraksan.

Hüthütlerin sesini duyunca atmacalar,
Efkarlı bir dumanı üfler durur bacalar,
Saçlarından gönlüme uzanan taraçalar,
Papirüse ibrişim olur koparacaksan.

Manikürlü elleri bir bir yakılan Venüs,
Afrodit'in kabrinde şimdi gümüşten bir süs.
Yakamozlar içinde açılan gül ve kaktüs,
Yollarına döküldü lütfedip alacaksan.

Zamana karşı koşu köhnemiş sarnıçlarda,
Sulara cemre düşer,gök kaynar her baharda,
Kanarya ıslığını dudağıma dolar da
Pervane dolanırım,kalbime sığacaksan.

İskele önlerine demir atar gemiler,
Hasret çılgın karnaval gönülleri mermiler.
İnandım getirecek seni kırk haramiler
O vuslat baharını asude sayacaksan.

Isparta / 1990