Hiç Yaşanmamış Bir Yalnızlık Yaşadığım
Hiç Yaşanmamış Bir Yalnızlık Yaşadığım
inandığım bitmeyen ayrılığım
çünkü ben yalnızlığımla varım.
Yadellerle gelip geçti hatıralar,
Ağlayışlarıma tohum aldu acılarım
Şikayet edecek kimsem yok.
Alkımlar arasında tek renk
Nergizler içinde kurudum.
Merhameti yok bu işkencenin
Aşk mı bu ?
Masallara ibret olan aşk...
Islandım yağmurlar altında
Şans işte ne aradım ne buldum.
Benim değil bu çirkin yüz
İnanmam işte
Rüyadır mutlak gördüğümüz..
Yaşımı sorguya çekiyor felek !
Aslın da hiç gülmedim
Layık görülmedim mutluluğa
Nasıl oldu anlamadım
Iradım işte birden
Zamandan ıradım işte
Lakin bu terkediş...
Ilık bir yadel gibi yüreğimi okşarken
Kaybettim , yalnız kaldım .
Yinede susuyor ümitvarlığım,
Aslında
Şaşkına dönsede bu öfkeli yürek
Ayrılığım hep böyle
Derinden devam edecek.
Islansamda yalnızlık yağmurların da
Hiç yaşanmamış bir yalnızlık yaşadığım aslın da
_________________.........23.05.2000
Mustafa Çelebi Çetinkaya
Mustafa Çelebi Çetinkaya şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.