Gün Ortasıydı Sen Giderken
Gün ortasıydı sen giderken
Güneş gökyüzünde parildiyordu
Veda ile tükenmiş tek başima
Zindanlarıma mahkum
Oracıkta oturuyordum, sen giderken
Kesik esintiler, uzak tarlaların kokularını
Savurup geliyordu
Gölgelerde yorulmadan
Ötüyordu kumrular
Bir arı tepeme dikilmiş vızıldıyordu
Uzak tarlaların haberleriyle?
Köy, ögle sıcağına uyuyordu.
Yol ıssızdı.
Ansızın yükselip bölüyordu
Yaprakların hışırtısıyla bakışlarımı?
Göğe baktım,
Bildiğim adının harfleriydi
İşledim o maviliğe
Köy ögle sıcağında uyurken?
Saçlarını örmeyi unutmuşum.
Baygın Fırat gibi sere serpe
Usul usul, akıyordun gölgeli kıyıda
Tembel beyaz bulutlar kımıldamıyordu
Saçlarını örmeyi unutmuşum.
Gün ortasıydı sen giderken?
Ötüyordu kumrular
Yolun kenarında
Yalnızdım sen giderken
Abdurrahim Semavi
Abdurrahim Semavi şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.