Şairler | Şiirler

Sensiz Ve Selinsizim...

...Cankızım`a...

Sensizliğin İlk Günü Selinim,
Geceleyin Çakalların Uluduğu Bir Vakitte
Kabus Renkli Rüyalarımdan Kan-Ter İçinde Uyandım...
Yalnızlığın Yalvarışı Değildi
Sensizliğin Sancısıydı Boğazıma Düğümlenen...

Postmodern Kılıklı İhanetin İzlerini Gördüm
Aynamda,
Gerçeklerin Uryan Çıplaklığı
Ve Hayatın Yorumsuz Bilinmezleri,
Çatlamış Kıraç Topraklar Gibi Derin İzler Bırakmıştı
Alnımda...

Oyuncağı Çalınmış Çocuk Mızıkçılığıyla
Seni Aradım Odamda,
Sana Bakındım
Kulağımı Seğirttim sesine
Seni Parmasladım Ellerimle
Gözlerimin Değmediği Kuytularda...

Belki Acizdim,
Kabiliyet Düşmanı Ahmak
Veya Kabullenme Özürlü Avanak,
Belki Marifetsizdim...
Belki Bundan,
Güleç Güllerin Açtığı Yüzünü Göremeyecektim.
Fındık Burnunu,
Kepçe Kulaklarını,
Can Eriği Gözlerini Göremeyecektim...
Selvi Boylu Kıvrak Kipriklerine
Nar Ateşi Dudaklarına Dokunamayacaktım...

Ve Kokunu,
Soluğumun Sıcaklığında Buharlaşan Ilık Ter Kokunu,
Kışların Yeşile Çaldığı Mevsimlerde
Göz Kamaştıran,
Burun Ovuşturan
Kardelen Kokunu,
Süt Kokunu Balam
Özümsu Kokunu Hissedemeyecektim...
Ve Belki O Gülüşlerin
Çakmak Taşı Kıvılcımı Gibi Parlamayacaktı
Gözlerimde...
Ellerini Tutamayacaktım Narinden,
Türküler Çığıramayacaktım Kulaklarına
Sazımla Ezgiler Çalamayacaktım Derinden...

Gittin İşte
Gittin Be Selinim...
Kapıları Suratıma Bir Tokat Gibi Vurarak Gittin,
Kapattın Kör Lumbus Pencerelerimi
Boynuma Yaşamak Ağrısı Veballerini Asarak Gittin...
Durmadan...Duraksamadan
Yormadan...Yutkunmadan
Usulca,
Adım Adım
Dalga Dalga
Dağda Duman,
Denizde Kayık,
Gökte Yıldız Gibi Kayarak Gittin...

Selin Kızım...Kızanım...
Engin Deniz Deryası
Bal Köpüğü,
Gül Tomurcuğu Suzanım...

Böyle mi Olacaktı Sonumuz,
Böyle mi Ayrılacaktı Ay Işığında Kesişen Yollarımız,
Böyle mi Bitecekti Mütevazi Umutlarımız
Çıtır Sevdalarımız...
Hani Can`dın
Can Yoldaşımdın,
Kül Kedim...Pamuk Prensesim...
Kadife Kumaşımdın...
Gelincik Kınası Avurtlarımda Yarenim,
Ceren Cilvesi Sevinçlerimde Oynaşımdın...

Ahh Be Selinim...
Ne Kadar Zor Sensiz Sabahlara Uyanmak,
Güne Merhaba Demek Ne Kadar Zor...
Manzara Çizen Ressam
Aşk Şiirleri Yazan Şair Olmak
Ya da, Ölümcül Hastalarına Yalancıktan Umut Dağıtan Doktor...

Bu İlk Ayrılışımız
Ama Biliyorum Son Olmayacak
Sensizliğin Sırnaşık Hafakanları Sardı Yüreğimi
Kisvesi Kindar
Ciğerleri Mundar
Elleri Hunhar Haramiler Bastı Kervanımızı
Çirkef Keyif Taladılar Düşlerimizi
Kundaktaki Yarınlarımızı Yağmaladılar,
Hırpalandı Bedenlerimiz
Gözlerimiz Kan Revan
Gamzeli Yüzlerimizi Tırmaladılar...

İnan Selinim,
İnan Bitmeyecek Bu Direnişim...
Ne Sen Birilerine Yar Olacaksın
Ne de Birilerinin Yaptıkları Yanlarında Kar Kalacak...
İncir Çekirdeği Sıskalığında da Olsa Umutlarımız,
Derin Dehlizleri Aydınlatamasa da
İğne Deliğinden Süzülen Cılız Işıklarımız,
İnanıyorum
Çatlayacak Tohum
Ana Rahminde Fırlayacak Çocuk
Diri Göğüsleri Süt Verecek Kadınların
Büyüyecek, Serpilecek
İmanlı Savaşçılar Dirilecek
Bentleri Yıkacak Sel
Filizler Güverecek...

Sorgulanacak İliklerimizi Titreten Karakış
Zemheri,
Aşk Tufanı,
Felek Çemberi...
Gözyaşlarımızla Islattığımız Günlerin,
Akıttığımız Kanların,
Kaybettiğimiz Canların Hesapları Sorulacak...
Ve Bu Çığlık,
Bu Fel Fecir Karanlık,
Son Nefesini Verecek
Bir Lahza Aydınlıkta Boğulacak...

(24/12/2000-Bodrum)

Ali Yaşar

 

Ali Yaşar şiirleri

 

Populer Şairler