Dosta Vasiyet
Dostum, henüz uzanmadım yatağıma
Yazdığım şiir vasiyetimdir sana..
Rüzgar eser hala bu şehre
Ama bir başka eser
Ne tat var ne ruh içinde
Sadece yitik bir merhale
Zaman geçti dostum
Devran değişti
Birgün dişlinin altında kalıyordum neredeyse
Birgün imparatorluğun tek soluğu çarede
Bende Veysel gibi nicesine sarıldım.
Ben aramadım kara toprağı..
Bir fidan yeşerttim sana büyüsün diye
Damladamla fidanın her soluğu
Sana da soluk olsun diye
Başucuna diktim ebedi yatağımın
Çünkü bilirim seni dostum
Ben o yatağa ilk ve son defa uzandığımda
Sen başucumda olacaksın...
Dualarını duyacağım derinlerde bir yerden
Sen hıçkırdıkça ben orda kahrolacağım
Ve ne zaman fidanının kökü kavuşacak üstümde ki tahtalara
Ben o zaman daha bir yaşayacağım.
Dostum!Henüz uzanmadım yatağıma
Yazdığım şiir vasiyetimdir sana
Şu kahbe dünyada
Hiç borcum yoktur Allah kuluna
Bana borcu olanları da affediver gitsin.
Daha parayı kim ne yapa?
Bir kaç defterim vardı:
Günlüğüm
Anketlerim
Hatırlarım
Şiirlerim
Onlar size kalsın
Okudukça günlüğümü boş yaşantımı hatırlarsınız
Okudukça anketlerimi dünyaya bakış açımı daha bir anlarsınız
okudukça hatıralarımı beni yeniden yaşatırsınız
Ve okudukça şiiirlerimi
`Beş para etmez şairler Vakfı` nı kurar
Onursal başkanlığına d arahmetli beni getirirsiniz..
Resimlerim olacaktı sağda- solda
Dört bir yanda
Saklayın içinde siz olmayanı
Aman kimse bilmesin
Dostlarımın beni yalnız bıraktığını
Ve zaten ablamdan ödünç aldığım kıyafetlerimi geri verin.
Gerçi giymez onları ama..Hiç değilse oturup ağlamasın
Beş kuruş param varsa o da çekmecededir
Ben öldüğümde zaten bu ülke krizdedir
O yüzden kimse heveslenmesin
Az kalsın unutuyordum en önemlisini
Koyarken beni ebedi yatağıma
Yanıma bir küçük defter bir de tükenmeyeninden kalem koyun
-Olur ya beni yarı yolda bırakmasın.-
Belki izin verirler iki satır çiziktirmeme
Maksat vakit boşa geçmesin...
Hatice Demir
Hatice Demir şiirleri
e-posta adresimize mail atabilirsiniz.